Púff.

Samkvæmt ráðleggingum sjúkraþjálfarans að þá þarf ég að hætta ýmsu. T.d þarf ég að reyna að venja mig á það að standa alltaf í báðar fætur og sitja bein í sófanum helst með fætur niður á gólf en ég má líka hafa þær upp á borði fyrir framan mig ef ég er mjög þreytt. Þetta virðist nú ekki vera mjög mikið mál svona í fyrstu en svo þegar maður fer virkilega að hugsa um það stanslaust hvernig maður er að þá er þetta agalega erfitt :(
Ég t.d á rosalega erfitt með að standa í báðar fætur í einu, er alltaf búin að setja þungann á annan fótin og það er sko alveg bannað. Þegar maður er svona fatlaður eins og ég með þetta helv. grindarvesen að þá er bara of mikið álag á liðböndin og allt draslið þarna í mjöðmum og fótum. Mér finnst einnig alveg fáránlegt að ætla að sitja bein með fætur niður á gólf fyrir framan imbann. Mér líður nú bara illa þannig. Er alltaf með krosslagðar fætur (sem má bara ekki lengur ) eða þá með lappirnar troðnar undir mér. Þegar maður fer að hugsa út í það hvernig maður beitir skrokknum að þá er það í rauninni fáránlegt.