Það er ástand á manni.

Þreytan er alveg að fara með mig þessa síðustu og verstu daga.
Ég er farin að leggja mig næstum því upp á hvern einasta dag og sef bara og sef á meðan Malín fær sér blund. Hrikalega notalegt að skríða upp í ból þegar hún fer upp í nýja rúmmið sitt. Algjör lúxus síðan hún hætti að sofa í vagninum sínum. Ég þorði nefnilega aldrei að leggja mig uppi í herbergi þegar hún svaf úti. Dottaði bara rétt aðeins í sófanum en að sjálfsögðu er það miklu betra fyrir mann að vera í almennilegri stellingu á meðan maður sefur. Ekki það að það sé til einhver góð stelling fyrir mig lengur. Ég hef um 2 kosti að velja. Annaðhvort er það vinstri hliðin eða sú hægri. Síðan er ég með lítin púða undir bumbunni og annan stóran á milli lappana og best er þegar ég get haft sængina þar líka þar sem mér líður þá aðeins betur í mjöðmunum.

En þar sem þessi blundur okkar fer alltaf fram á milli svona hálf eitt til hálf þrjú sirka að þá missi ég alltaf af Glæstum. Áhuginn hefur sem sagt greinilega farið dvínandi undanfarið þar sem ég kís lúr fram yfir Ridge og fjölskyldu. Reyndar er þátturinn líka sýndur seint á daginn en ég hef bara ekki tíma í að glápa á sjónvarpið þá. Það er bara því miður ekki hægt að glápa á sjónvarp og lúra allan daginn.