Svona eru allir dagar hjá mér.

Ég stal þessu af einhverju öðru bloggi fyrir löngu. Var búin að gleyma þessu. Má til með að birta þetta í óbreyttri mynd enda er þetta eins og talað úr mínu hjarta :)

Mér fannst alveg ótrúlegt að lesa svona
nákvæma lýsingu á degi í lífi mínu
en var samt alveg ótrúlega ánægð með að
fleiri þjáðust af þessu
sama. ...... Ég sendi ykkur þetta og bið
ykkur að hafa það í huga þegar þið
undrið ykkur á því hvað ég hef sjaldan
samband - ég er full af vilja en það
verður því miður minna úr verki.


Eftirfarandi er lýsing á dæmigerðum degi þegar einkennin
blossa upp : Ég ákvað einn daginn
að þvo bílinn og hélt áleiðis að bílskúrnum,
en tók þá eftir að bréf höfðu
borist inn um lúguna. Ég tók bréfin og ákvað
að fara í gegnum póstinn áður
en ég færi að þvo bílinn. Sorteraði póstinn
og
ákvað að henda ruslpóstinum en tók þá eftir
að ruslafatan var orðin full og
lagði því reikningana sem höfðu borist, frá
mér á eldhúsborðið og ætlaði út
með ruslið, en ákvað þá að fara og borga
þessa reikninga, fyrst ég yrði við
bílinn hvort eð er. Fór inn í herbergi til
þess að ná í veskið og bíllyklana
en sá þá ný e-mail í tölvunni og ákvað að
svara þeim strax svo ég gleymdi
því ekki. Ákvað að ná mér í kaffibolla
fyrst. Á leið inn í eldhús tók ég
eftir því að blómið í borðstofunni var orðið
heldur þurrt. Hellti nýlöguðu
kaffi í bolla og ákvað að vökva blómið áður
en lengra
væri haldið. Náði í blómakönnuna og ætlaði
að fylla hana með vatni þegar ég
tók eftir því að fjarstýringin af
sjónvarpinu lá á eldhúsborðinu. Ákvað að
fara með hana á sinn stað í
sjónvarpsherberginu fyrst, svo ég fyndi hana
örugglega um kvöldið þegar ég settist fyrir
framan sjónvarpið að horfa á
uppáhaldsþáttinn . Á leið í
sjónvarpsholið rakst ég á
handklæði sem ég ætlaði að setja í
þvottavélina sem beið full af þvotti. Fór
þangað og setti í vélina en fann þá
gleraugun sem ég hafði verið að leita að
fyrr um morguninn. Lagði fjarstýringuna frá
mér í þvottahúsinu og fór með
gleraugun inn í svefnherbergi þar sem ég
ætlaði örugglega að finna þau þegar
ég færi í rúmið að lesa uppáhaldsbókina
mína......ef ég finn hana. Stoppaði
í svefnherberginu þar sem dagurinn hófst og
mundi ekki lengur hvað ég ætlaði
upphaflega að fara að gera !!! Í lok dags
hafði ég því hvorki þvegið bílinn
né borgað reikningana, ekki vökvað blómin
eða þvegið þvottinn, ekki farið út
með ruslið, heldur ekki svarað e-mailunum og
var auk þess búinn að týna
fjarstýringunni, bíllyklunum og veskinu og
kaffið beið kalt á eldhúsborðinu.
Ég skildi ekkert í þessu því ég hafði verið
á fullu allan daginn í ýmsum
snúningum. Ég hef nú uppgötvað að þetta er
alvarlegt vandamál sem ég ætla að
leita mér hjálpar við. Þessi sjúkdómur
kallast á fagmáli AAADD eða "Age
Activated Attention Deficit Disorder", á

íslensku "Aldurstengdur
athyglisbrestur".